Project R-6021

Farmacologische modulatie en standaardisatie van intraperitoneale chemotherapie bij peritoneale metastasen behandeling. (Onderzoek)

Het peritoneale oppervlak is een goed gekende plaats van problemen voor digestieve en gynaecologische maligniteiten, en als primaire locatie van sommige tumoren. Naast de lymfatische en hematogene routes voor disseminatie, is de transcoelome verspreiding van tumorcellen een fenomeen dat uiteindelijk leid tot peritoneale carcinomatosis (PC) [1-6]. De werkelijke incidentie van PC is onduidelijk door de slechte preoperatieve imaging diagnostiek en heterogeniteit van de gepubliceerde methoden en bevindingen [11]. In 2011 rapporteerde het 'Belgian Cancer Registry' 8509 nieuwe gevallen van colorectale kanker (CRC). PC wordt synchroon gedetecteerd gedurende primaire resectie in ongeveer 5% en ontwikkeld zich metachroon in 4-19% van de patiënten. De gerapporteerde incidentie van PC gevonden bij de autopsie van patiënten die overleden zijn aan CRC varieert tussen de 40-80% [12]. In het verleden namen oncologen en chirurgen aan dat PC identiek was aan verafgelegen metastases, vandaar beschouwden ze het als een ongeneesbare component van intra-abdominale maligniteit. Historische pogingen op genezing met medicinale therapie of chirurgie alleen hebben nooit geresulteerd in een overleving op lange termijn [3, 5, 6, 13-16]. In de afwezigheid van systemische metastases, werd gedacht dat de ziekte beperkt tot het peritoneum kon worden uitgeroeid via optimale Cytoreductieve Chirurgie (CRS) gecombineerd met intraperitoneale (IP) chemotherapie. In deze setting is CRS gericht op het verwijderen van de volledige macroscopische tumor, terwijl met de daaropvolgende intra-operatieve chemotherapie de residuele microscopische tumor geëlimineerd tracht te worden. Met deze shift in behandelingsparadigma, hebben al meerdere Fase II en III testen aanmoedigende klinische resultaten getoond voor deze gecombineerde behandelingsmodaliteit [13, 15, 16, 25-31]. In een multicenter Frans onderzoek, rapporteert Elias et al. globale 1-jaar, 3-jaar en 5-jaar overlevingskansen van respectievelijk 81%, 41% en 27% voor de gecombineerde behandelingsmodaliteit [36]. Het steunend farmacologisch bewijs voor deze benadering is echter minder goed vastgelegd.

01 januari 2015 - 31 december 2018