Project R-5960

Spelen AGEs een rol in hartfalen? (Onderzoek)

Hartfalen (HF) resulteert uit een reeks complexe processen die nog niet volledig begrepen zijn. Behandelingen van HF-patiënten hebben de neiging om symptomen te verlichten, verbeteren de toestand, maar falen in het volledig omkeren van het negatieve fenotype. Verschillende klinische en experimentele studies ondersteunen de opvatting dat Advanced Glycation Eindproducten (AGE's) een belangrijke rol spelen in de cardiale dysfunctie. AGEs zijn een heterogene groep van verbindingen die bestaan uit eiwitten en lipiden die niet-enzymatisch geglyceerd en geoxideerd worden na voortdurend contact met aldose suiker en / of hoge oxidatieve stress. Veel studies suggereren dat toenemende circulerende AGEs en weefselaccumulatie niet beperkt zijn tot de diabetische omgeving maar betrokken zijn bij HF progressie. De schadelijke werking van AGE's op de cardiale prestaties zijn vooral toegeschreven aan "indirecte mechanismen" door verslechtering van vaatstelsel en extracellulaire matrix eigenschappen, in plaats van aan een direct effect op de hartspiercellen, ondanks de aanwezigheid van hun receptoren (dwz RAGE) in myocyt sarcolemma. Tot op heden, cellulaire effecten van AGE's in hartweefsel blijven ongrijpbaar. Het doel van dit project is om te begrijpen hoe AGE's en AGE's-RAGE interacties leiden tot cardiale dysfunctie. Onze hypothese is dat (1) AGE-RAGE interactie leidt tot directe cardiomyocyte disfunctie, dat (2) aanhoudende stijging van het circulerende AGEs niveau leidt tot algemene hartfunctiestoornissen en (3) AGES vvroege biomarkers kunnen zijn voor HF, nuttig in het ziekenhuis.

01 januari 2015 - 31 december 2018