Project R-7252

Geconjugeerde polymeren met een hoge diëlektrische constante voor een nieuwe generatie organische zonnecellen (Onderzoek)

Organische fotovoltaïsche (OPV) cellen zijn naar voren gekomen als een aantrekkelijke technologie, ter aanvulling van andere typen zonnecellen. Belangrijke stappen voorwaarts in de prestaties van organische / polymere zonnecellen in de afgelopen jaren zijn gerealiseerd door een beter begrip van het mechanisme van de foton - toelectron conversie, synthese van een verscheidenheid van nieuwe materialen met energieniveaus en oplosbaarheid op maat, nieuwe verwerkingsbenaderingen om een actieve laag-morfologie op gang te brengen, en nieuwe appartaatbouw. Om een volgende grote sprong voorwaarts te maken, is cutting- edge fundamenteel onderzoek nodig. Hoewel verschillende tussenlaagmaterialen aantonen dat OPV prestaties grotendeels verbeteren, blijft de basiskennis van hun werkingsmechanisme en in het bijzonder de structurele details die aanleiding geven tot de verhoogde efficiëntie onduidelijk. Een ander belangrijk aspect dat een aanzienlijke efficiencywinst kan behalen is de toename van de diëlektrische permittiviteit ( epsilon ) van de toegepaste fotoactieve organische materialen, een concept dat heel ongrijpbaar is gebleven. Het voorgestelde project is gericht op een opmerkelijke bijdrage aan de strategische uitdagingen die hierboven werden gedefinieerd, door de synthese van nieuwe generaties van geconjugeerde polymeren met verbeterde diëlektrische permittiviteit en hun gedetailleerde evaluatie in organische zonnecellen, hetzij als interface of foto-actieve-laagmaterialen.

01 oktober 2016 - 04 oktober 2018