Project R-7248

Fouttolerante self-assembly modellen (Onderzoek)

Zelf-assemblage is de spontane assemblage van eenvoudige bouwstenen in ingewikkelde structuren, zowel in de natuur als op artificiele wijze. Omdat kunstmatige top-down constructie steeds problematischer wordt wanneer die op kleinere schaal wordt gebruikt, is zelf-assemblage van fundamenteel belang voor nanotechnologie. In de natuur komt zelfassemblage op vrijwel alle niveaus voor: van bijvoorbeeld het spontane vouwen van RNA-moleculen via de ontwikkeling van afzonderlijke cellen en meercellige organismen tot mierenkolonies. Zelfassemblage zou fouttolerant moeten zijn, dit wil zeggen dat het een werkend product voortbrengt, zelfs bij (bescheiden) fouten. Het is aangetoond (zowel in theory als experimenteel) dat berekeningen gemaakt kunnen worden via zelf-assemblage. Recent zijn er enkele mechanismen voor fouttolerantie ontwikkeld en geïmplementeerd voor computationele zelf-assemblage. Helaas hangt aan elk fouttolerantiemechanisme een prijs vast. Dit project richt zich op het ontdekken van nieuwe en de verbetering van reeds bestaande fundamentele fouttolerantiemechanismen voor computationele zelf-assemblage, en zal ze inpassen binnen een samenbrengend kader. De nadruk ligt hier op het bepalen van de kosten en de verkregen fouttolerantie van het combineren van verschillende fouttolerantiemechanismen binnen één zelfassemblage systeem. Dit laat toe dat ontwerpers van kunstmatige zelf-assemblageprocessen weloverwogen beslissingen kunnen nemen over welke fouttolerantiemechanismen samengenomen moeten worden om tot een redelijke afweging van fouttolerantie en kosten te komen.

01 oktober 2016 - 30 september 2019