Project R-8748

RETAX - Het hervormen van de belasting op inkomsten uit onroerend vermogen in Vlaanderen (Onderzoek)

Het RETAX project onderzoekt een van de meest kritische en langst durende issues in het domein van de belasting op onroerende goederen in Vlaanderen: de herevaluatie van het kadastraal inkomen (KI). Het KI is een schatting van de huurwaarde van een eigendom en dient als basis voor de bepaling van de onroerende voorheffing. De belastingswetgeving stelt dat het KI elke tien jaar moet herzien worden. Echter, ondanks de oorspronkelijke intentie om dit ook te doen, is er nooit een update geweest van het KI sinds de eerste waardebepaling in 1975. De groeiende discrepantie tussen het KI en de actuele markthuurwaarde veroorzaakt verschillende scheeftrekkingen en leidt tot ongelijke situaties waarin belastingplichtigen die van gelijkaardige woondiensten genieten, toch verschillend belast worden. Hoewel het ontbreken van een geschikte herevaluatie het meest dringende onderwerp is voor de Vlaamse belasting op onroerende goederen, verwijst o.a. de OESO ook naar het ontwerp van de vastgoedbelasting als een belangrijke opportuniteit om de economische efficiëntie van deze belastingen te verbeteren. Het gebrek aan aandacht voor het ontwerp van deze belasting is de tweede reden waarom dit instrument in veel landen onderbenut wordt, ondanks dat dit een belangrijke bron van inkomsten zou kunnen zijn. De eerste doelstelling van het RETAX project is dan ook het zoeken naar een optimaal ontwerp voor de belasting op onroerende goederen. Hierbij zal er worden gekeken naar zowel de theoretische als de praktische elementen die belang hebben voor de samenstelling van de taksbasis. Bovendien willen we ook onderzoeken hoe het ontwerp kan ingezet worden om langetermijndoelstellingen van de Vlaamse overheid te ondersteunen, zoals de verbetering van de energie-efficiëntie van de woningvoorraad en het stimuleren van duurzaam landgebruik. De tweede doelstelling is om econometrische modellen te ontwikkelen die de nieuwe taksbasis kunnen bepalen en die een regelmatige herevaluatie toelaten op een kosteneffectieve manier. Aangezien elk onroerend goed zijn KI heeft, ondervindt momenteel ook elk huishouden, bewust of onbewust, de ongelijkheid en de verstorende effecten van het huidige systeem waaraan de laatste aanpassing al van meer dan 40 jaar geleden dateert. In die zin zal de transitie van het achterhaalde KI naar een nieuwe taksbasis ook een impact hebben op elke huiseigenaar, verhuurder en huurder in Vlaanderen in de komende jaren.

01 januari 2018 - 31 december 2021