Project R-11643

FWO reiskrediet voor een kort verblijf in het buitenland ikv een conferentie in de VS: "Jaarlijkse conferentie revalidatiepsychologie" (Onderzoek)

Objectief: Elektromagnetische overgevoeligheid (EHS) is een weinig begrepen chronische aandoening. EHS wordt gekarakteriseerd door een verscheidenheid aan niet-specifieke lichamelijke klachten, die de getroffen personen toeschrijven aan blootstelling aan elektromagnetische velden. De problematiek gaat gepaard met ernstige fysieke, sociale en professionele beperkingen. Terwijl epidemiologische en provocatiestudies geen evidentie vinden voor elektromagnetische bronnen als oorzakelijke factor, wordt steeds meer evidentie gevonden voor de belangrijke rol van onderliggende psychologische processen zoals nocebo (klassieke conditionering) en attributie. Onderzoek naar behandelopties staat voorlopig nog in kinderschoenen. Bestaande evidentie suggereert belovende resultaten voor cognitieve gedragstherapie. Meer onderzoek naar behandeling is dringend nodig. Methode: Single case (N=1) pre-post AB design met veertien gedragstherapeutische sessies (1u) m.i.v. psychoeducatie, Acceptance and Commitment Therapy, en biofeedback-geassisteerde exposure in vivo bij een 62 jarige vrouw met EHS. Pre-post metingen werden afgenomen van de SCL-90, AAQ-II en verschillende fysiologische parameters (PetCO2, ademhaling, huidgeleiding, sEMG, perifere huidtemperatuur, hartslag, hartslagvariabiliteit). Lichamelijke klachten, vermijdingsgedrag en subjectief welbevinden werden eveneens bevraagd. We keken naar klinische significantie en de reliable change index. Een randomisatietest werd gebruikt om het effect van de behandeling te evalueren op de primaire klacht van stekende pijn in het hoofd, die herhaaldelijk over de tijd werd gemeten. Resultaten: De resultaten tonen een betrouwbare verbetering aan in aanvaarding, subjectief welbevinden en vermijdingsgedrag. Een pre-post behandeleffect werd gevonden voor de stekende pijn in het hoofd, alsook voor alle fysiologische parameters, hetgeen indicatief is voor een herstel van het autonoom zenuwstelsel. Een betrouwbare verandering en klinisch significante reductie werden geobserveerd voor de totale SCL-90 score, alsook voor de subschalen Somatische klachten, Inadequaatheid in denken en handelen, en Slaapproblemen. Attributie t.a.v. omgevingsfactoren was verminderd, maar niet volledig verdwenen na behandeling. Discussie: Deze single case studie levert een mooi voorbeeld van het scientist-practitioner model en draagt bij tot onze kennis met betrekking tot behandelopties voor EHS.

07 februari 2019 - 10 februari 2019