Project R-11707

Oefentherapie bij multiple sclerose, moeten we het traditionele paradigma van matige tot hoge oefenintensiteit herzien? (Onderzoek)

Oefentherapie is een belangrijk onderdeel van de behandeling van Multiple Sclerose (MS). We weten dat hogere oefenintensiteiten (HIT; high intensity training) het beste effect hebben op functionele parameters (vb inspanningscapaciteit en spierkracht) die belangrijk zijn voor het uitvoeren van activiteiten van het dagelijkse leven. Maar, als gevolg van primaire ziekte symptomen resulteert MS echter ook in een inactiviteitsgerelateerd fysiologisch profiel waardoor er een groter risico ontstaat op cardiovasculaire comorbiditeiten (vb verstoorde glycemie, bloedlipidenprofiel, overgewicht en cardiale problemen). In andere populaties verbetert HIT ook deze gezondheidsgerelateerde factoren, maar verrassend genoeg gebeurt dit niet bij MS. Een andere, wellicht haalbaardere vorm van fysieke activiteit, 'low-intensity non-exercise physical activity' (NEPA, wandelen/staan) verbetert de glycemie, het lipidenprofiel en lichaamssamenstelling in andere populaties. In MS is dit evenwel nog niet onderzocht. In dit project zal daarom een strategie gezocht worden die zowel functionele als gezondheidsgerelateerde parameters verbetert. Via 4 studies zal ik (1) de impact van NEPA op glycemische controle, lipidenprofiel en lichaamssamenstelling bij MS nagaan. Hierna worden (2) veranderingen in NEPA door training en (3) real-life strategieën om NEPA te verhogen onderzocht. (4) Ten slotte worden NEPA en HIT gecombineerd en ga ik na of zo zowel gezondheids- als functionele variabelen verbeterd worden.

01 november 2020 - 31 oktober 2024