Project R-15042

De implementatie van Arabische ligaturen in Latijnse disfluency theory om het leesbegrip te verbeteren. (Onderzoek)

Dit empirisch leesbaarheidsonderzoek gebruikt de Latijnse disfluency theory om de impact van Arabische ligaturen (als complexe vormen) op het leesbegrip in typografische genres (vb roman/ tijdschrift) te onderzoeken. Deze theorie associeert gewenste moeilijkheidsomstandigheden met visueel complexe fonts die lezen vertragen en diepere verwerking stimuleren, wat geheugenprestaties (begrip) kan verbeteren. Tot nu is de theorie en invloed ervan op het leesproces enkel onderzocht binnen het Latijnse schrift via te heterogene tekstmanipulatie. Dit PhD beoogt kennis van de disfluency theory uit te breiden door innovatieve implementatie van intrinsiek complexe Arabische ligaturen. Vele benaderingen binnen het Arabisch laten gecontroleerde exploratie van uniformiteit en variatie toe, met als doel het begrip van genres te verbeteren door complexiteitsniveaus te beïnvloeden. De hypothese stelt dat verscheidene niveaus van gewenste complexiteit kunnen worden aangepakt, genre-afhankelijk, en dat ervaren lezers beter kunnen omgaan met visuele complexiteit. De resultaten leiden tot een efficiënt gebruik van ligaturen, beschikbaar in fonts maar onbenut, in publicaties. Het Arabisch schrift zou een katalysator kunnen zijn voor formele verbeteringen in verschillende schriften, en info verschaffen over disfluency theory om tegemoet te komen aan lezersbehoeften. Dit bevordert ons begrip van en werkt richting formele verbeteringen voor gewenste complexiteit binnen perceptuele processen.

01 november 2024 - 31 oktober 2028