Project R-15369

De impact van inspanning aan hoge vs. matige intensiteit op de hersenen bij type2 diabetes (Onderzoek)

Type 2 diabetes (T2DM) is wereldwijd een groeiend probleem. Ongeveer 10.5% van de volwassen bevolking lijdt aan deze aandoening. De huidige behandeling van diabetes is vooral gefocust op het verbeteren van de cardiometabole gezondheid. Echter, wat vaak vergeten wordt, is dat ongeveer de helft van de T2DM patiënten kampt met cognitieve beperking, en velen een verhoogd risico (RR = 1.56) op Alzheimer hebben. Hoewel oefentherapie een inherent deel is van diabetes behandeling (klasse 1a), en hoewel het geweten is dat oefentherapie voordelig is voor het brein, focust er zeer weinig onderzoek op het effect van oefentherapie op het brein in T2DM. Vooral het effect van verschillende intensiteiten oefentherapie is te weinig onderzocht. Oefentherapie van hogere intensiteit veroorzaakt sterkere toenames in circulatoire neurotrofe factoren, zoals brain-derived neurotrophic factor, en zou dus vermoedelijk meer cognitieve verbetering veroorzaken. Hoewel er enkele studies zijn die het effect van oefentherapie op hersenvolume en cognitie in T2DM onderzoeken (met veelbelovende resultaten), is er een compleet gebrek aan studies die het effect van oefentherapie op het neurometabool profiel in deze patiënten onderzoeken. Neurometabolieten kunnen belangrijke inzichten geven in de pathologische processen in het brein, en zijn afwijkend bevonden in T2DM. Daarom focust dit project op het effect van oefentherapie van hoge vs. matige intensiteit op het brein, en met name neurometabolieten, in T2DM.

01 november 2024 - 31 oktober 2028