Project R-2760

Overeenkomst tussen de UHasselt en de PHL in het kader van het doctoraat van Inez Wens met titel " Revalidatie van personen met MS: invloed van oefentherapie op de functionele spierkracht en de inspanningscapaciteit" (Onderzoek)

Multiple Sclerose (MS) is in de westerse wereld de meest voorkomende neurologische aandoening bij 20- tot 40-jarige volwassenen. De ziekte wordt gekenmerkt door een variatie (tremor, spasticiteit, partiële verlamming) aan symptomen die het gevolg zijn van demyelinisatie en axonale atrofie in het centrale zenuwstelsel (1). Als gevolg hiervan hebben de meeste personen met MS een inactievere levensstijl. Dit resulteert in een verlies aan functionele spierkracht en inspanningscapaciteit en een frequenter voorkomen van insulineresistentie (1). (A) De voorbije jaren hebben enkele studies aangetoond dat fysieke trainingsprogramma's de spierkracht en inspanningscapaciteit van nog ambulante MS-patiënten positief kunnen beïnvloeden zonder dat andere symptomen zoals vermoeidheid versterkt worden (2). Deze studies verschilden echter sterk in het type interventie alsook in de duur, frequentie en oefenintensiteit (licht, matig, intens) van het aangeboden trainingsprogramma. Hierdoor is het momenteel nog onduidelijk welke de optimale oefenmodaliteit en -opbouw is om tot functionele kracht- en uithoudingswinst te komen. De invloed van oefentherapie op de ontwikkeling van insulineresistentie werd nog niet onderzocht. (B) Op immunologisch vlak werd recent duidelijk dat MS pathofysiologisch gepaard gaat met een verschuiving in het evenwicht tussen pro-inflammatoire en anti-inflammatoire cytokines in de richting van een verhoogd Th-1 profiel (3). Bij gezonde personen veroorzaakt fysieke training een drastische verhoging van de serum IL-6 activiteit die gradueel gerelateerd is aan de inspanningsintensiteit (4). Indien fysieke training bij personen met MS een gelijkaardig effect heeft, kan het de cytokinebalans van MS-patiënten gunstig beïnvloeden. Het lijkt daarom aangewezen dat onderzoek naar de optimale trainingsmodaliteit en intensiteit van fysieke training bij MS eveneens de hiermee geassocieerde immunologische veranderingen bestudeerd. Dit onderzoeksproject wil nagaan in welke mate verhoogde fysieke activiteit bij MS een invloed heeft op de (A) functionele spierkracht, de algemene inspanningscapaciteit, het voorkomen van insulineresistentie en de (B) cytokinebalans en of deze invloed gerelateerd is aan de toegepaste intensiteit (licht, matig, intens) en duur van training. Dit wordt onderzocht bij EAE-proefdieren en bij MS-patiënten (klinische relevantie).

16 november 2010 - 15 november 2014