Na vijftig jaar architectuuronderwijs en -onderzoek, in binnen- en buitenland, werkt Hubert Froyen (°1947) nu, binnen de onderzoeksdomein “Designing for More”, aan een afrondende synthese van ervaring en kennis rond “integraal & inclusief ontwerpen voor iedereen”.
After fifty years of teaching and research, at home and abroad, Hubert Froyen (°1947) is working on a final synthesis of academic experience and knowledge around “integral & inclusive design for everyone”. Read more. Continue reading here...
Picture: Hubert Froyen, 2024 © Ceyssens
Na vijftig jaar architectuuronderwijs en -onderzoek, in binnen- en buitenland, werkt Hubert Froyen (°1947) nu, binnen de Arck onderzoeksdomein “Designing for More”, aan een afrondende synthese van ervaring en kennis rond “integraal & inclusief ontwerpen voor iedereen”.
Hij richt twee lenzen op zijn thema en onderzoeksvragen : enerzijds de lens van toegepast wetenschappelijke kennis en anderzijds persoonlijk belichaamde ervaring van congenitale fysieke beperking (afwezigheid rechterhand).
Het combineren van deze twee benaderingswijzen vergt een aangepaste wetenschappelijke onderzoeksruimte en -methode die zowel conventionele architectuurwetenschappen als epistemologie van doorleefde handicapervaring in symbiose brengt. Hij schrijft zijn onderzoek volledig in binnen het paradigma van Universal Design (UD). Vanuit architectuur, als academische discipline, beschouwt hij deze ontwerpbenadering in toenemende mate als een doorgedreven vorm van “Quality Engineering” (Froyen 1999) die voor alle gebruikers, functioneel beperkt of niet, kan bijdragen tot meer toegankelijke en faciliterende mens-gemaakte fysieke omgevingen, doorheen alle levensfasen en omstandigheden.
Promotor : prof. Jan Vanrie. Head of research domain “Designing for More”.
Gestigmatiseerde groepen mensen, met functionele beperkingen, leven permanent onder “Handicap Condities” (Medisch Model), maar iedereen wordt regelmatig “Architecturally Disabled” (Goldsmith, 1997) in zogenaamde “Handicap Situaties” en belemmerende (disabling) mens-gemaakte omgevingen (Sociaal Model).
Vanuit het standpunt van ontwerpmethodiek kunnen mensen met permanente functionele beperkingen essentiële bijdragen leveren als ervaringsdeskundigen. Hun belichaamde ervaring & kennis zijn bijzonder waardevol in processen van integraal & inclusief ontwerpen voor iedereen. Vaak detecteren zij veel scherper de obstakels en simultaan zoeken zij ook, noodgedwongen, creatief en intensief naar faciliterende oplossingen. De gegenereerde oplossingen zijn niet enkel “evidence-based” vanuit hun functionele beperkingen, maar kunnen bovendien leiden naar meer comfort en functionaliteit voor iedereen. Co-creatie met diverse gebruikers kan bijdragen tot meer “integraal & inclusief ” bruikbare ruimten voor de “real world” (Papanek, 1964) en tot rijkere multi-sensoriële Gestalt kwaliteiten in mens-gemaakte fysieke leefomgevingen voor iedereen.
Vanuit een architecturale (niet-medische) perceptie van menselijke functionele beperkingen en mogelijkheden wordt het onderzoek toegespitst op “Ruimte(n) voor Zorg en Welbevinden” in publieke gebouwen. Welke functionaliteit, comfort en gewenste beleving van “thuis” is essentieel “weg-van-huis” voor een reële diversiteit van mensen?
faculteit Architectuur en Kunst
Onderzoeksdomein Designing for More
UHasselt, Campus Diepenbeek
Agoralaan, gebouw E
3590 Diepenbeek
Em. Prof.
After fifty years of teaching and research, at home and abroad, Hubert Froyen (°1947) is working on a final synthesis of academic experience and knowledge around “integral & inclusive design for everyone”.
He focuses two sharp lenses on his theme and related research questions: on the one hand, the lens of applied scientific knowledge and on the other hand, personal tacit knowledge and embodied experience of congenital physical impairment (absence of a right hand).
Reflecting on the implications of combining the two lenses of knowledge, it is clear that a bicultural research model or a scientific infrastructure recognising both “Common sources of Architectural knowledge” and “Disability as Epistemic Resource” needs to emerge. He explores the new paradigm of Universal Design (UD). Trained as an architect, he increasingly regards this approach as a radical form of “Quality Engineering” (Froyen 1999), leading to more accessible, enabling and sustaining human-made physical environments for everyone, functionally limited or not, throughout all stages of life and many disabling daily situations.
Supervisor : Prof. Jan Vanrie. Head of research domain “Designing for More”.
Stigmatised groups of people live permanently under “Disability Conditions” (Medical Model), but everyone is regularly “Architecturally Disabled ” (Goldsmith, 1997) in so-called “Disability Situations” and disabling human-made environments (Social Model).
From a design methodology perspective, people with permanent functional limitations can contribute essentially to the design process as user experts. Their embodied experience and knowledge are precious and unique in integral and inclusive design processes for everyone. They often detect and analyse disabling obstacles and situations more sharply and simultaneously search for functional solutions to improve functionality and better Gestalt quality for everyone.
An architectural perception of human disability is emphasised in "Room(s) for Care & Well-Being in Public Spaces". The underlying hypothesis is that in their private living spaces, in every situation and every phase of life, people make suitable provisions for their personal needs for eating and drinking, intimacy and privacy, body care and healing, being together or alone, and work and relaxation. Facilities of a similar standard must also be accessible and usable for everyone in public spaces and buildings.
faculteit Architectuur en Kunst
Onderzoeksdomein Designing for More
UHasselt, Campus Diepenbeek
Agoralaan, gebouw E
3590 Diepenbeek
Em. Prof.