Orgaanmuseum

Een kijk op de mooie en lelijke kantjes van het menselijk lichaam

In het orgaanmuseum van de UHasselt kunnen studenten, onderzoekers én leken meer dan 200 normale en door ziekten/infecties aangetaste organen en misvormde foetussen ontdekken. “Het orgaanmuseum toont bezoekers, letterlijk, de binnenkant van ons lichaam. Ze zien wat een chirurg zoal ziet”, zegt Dr. Johan Van Robays. Hij bracht alle zeldzaamheden uit zijn ruim 30-jarige carrière als patholoog-anatoom samen in één museum.

Foetussen die lijken op een cycloop of zeemeermin. Een (goedaardige) cyste van de eierstok met huid en haren. Een darm aangetast door de ziekte van Crohn. Het zijn drie van de vele stukken die Dr. Johan Van Robays doorheen de jaren verzamelde. “De meeste preparaten in het orgaanmuseum zijn chirurgisch verwijderde organen. De foetussen zijn afkomstig van een abortus of miskraam en dateren uit de periode waarin begraven of cremeren nog niet verplicht was.”
De selectie aan afwijkingen die Dr. Van Robays verzamelde, staan uitgestald in 160 weckpotten. Daarnaast zijn er nog 40 ‘emmers’ met grotere operatiestukken. “Het zijn stuk voor stuk zeldzame objecten met afwijkingen die zelden voorkomen. Of met afwijkingen die vrij gangbaar zijn, maar praktisch nooit te zien.”

Mooi en abnormaal

Het orgaanmuseum biedt met al die opvallende ‘stukken’ niet alleen een didactische meerwaarde voor UHasselt-studenten geneeskunde,  biomedische wetenschappen en revalidatiewetenschappen en kinesitherapie. Dr. Johan Van Robays: “We mikken op een breed publiek, want oog in oog staan met echte menselijke organen is voor iederéén een leerrijke ervaring. Bezoekers schrikken bijvoorbeeld als ze zien hoe groot een lever is of hoe klein de baarmoeder.”
Inwendige organen kunnen volgens Dr. Van Robays ook esthetisch mooi zijn. “Zelfs een orgaan met een infectie of tumor roept een visueel mooi anatomisch beeld op. Bovendien: in het abnormale – of dat nu een kanker is of een hersenloze foetus – geeft de natuur een stukje van haar geheimen prijs. Dat is altijd interessant, ook voor niet-wetenschappers.”