Doctoranda Emilie Hermans: “Maatschappelijke denkbeelden evolueren, maar wetgever hinkt achterop”

Waarom koos je deze locatie als je favoriete plek op de campus?
Ik kies voor de omgeving van de cafetaria. Dit is een plaats waar zowel doctorandi, studenten als professoren elkaar (toevallig) een keer kunnen ontmoeten en toch wel in een meer informele context een babbeltje met elkaar kunnen aangaan.

Hoe zou je je onderzoek uitleggen aan een vijfjarige?
Mijn onderzoek gaat over het feit dat je als kind ouders kan hebben die niet noodzakelijk een vrouwelijke ‘mama’ of een mannelijke ‘papa’ zijn. Sommige kinderen hebben bijvoorbeeld twee papa’s of misschien wel een mama die eigenlijk in het verkeerde lichaam zit en liever een papa wil zijn. Het is belangrijk dat we alle ouders van alle kindjes op een gelijke manier proberen te behandelen en dat we niemand van hen gaan buitensluiten of in een hokje gaan duwen omwille van wie ze zijn en hoe ze zich voelen.

Hoe ver staat het met je onderzoek?
Ik ben sinds 1 oktober 2021 gestart met mijn onderzoek en ik ben nu bezig met het afronden van mijn eerste onderzoeksvraag. Daarna start ik met het sociologische aspect van mijn onderzoek. Dat is eigenlijk een totaal nieuwe branche waar ik nu nog niet echt in thuis ben, maar net daarom zal dat mij (hopelijk) wel tot tal van nieuwe inzichten brengen.

Waarom heb je dit onderzoek gekozen?
Ik zou eerder geladen termen kunnen gebruiken zoals ‘feministe’ of ‘woke’ zijn, maar ik omschrijf mijzelf liefst gewoon als een persoon die zich bewust is van bepaalde stereotypen en onrechtvaardigheden die zich afspelen in de wereld. En ik denk (of hoop toch) dat ik op dat gebied zeker niet de enige ben. Ik ben ervan overtuigd dat we vandaag de dag geleidelijk aan geconfronteerd worden met een hernieuwde visie op de mens en op de samenleving en dit vanuit een genderneutrale invalshoek. Tijden en maatschappelijke denkbeelden zijn aan het evolueren, ook wetenschap en medische technieken hebben al heel wat vernieuwingen gekend, maar de Belgische wetgever lijkt eigenlijk toch wel een beetje achterop te bengelen. Er zijn natuurlijk al wel wat veranderingen gebeurd in het verleden, maar toch is het hedendaagse afstammingsrecht de dag van vandaag nog heel fel opgebouwd rond die traditionele binaire man-vrouw-tweedeling. En dit terwijl maatschappelijke evoluties (denk bijvoorbeeld aan draagmoederschap of transgenderisme) die zogenaamde ‘heteronormatieve’ realiteit meer en meer onder druk zetten. Het is dan ook mijn doel om tijdens mijn onderzoek de noden van alle personen met een kinderwens op tafel te leggen en de mogelijkheden te onderzoeken om een afstammingsrecht te creëren dat aan de belangen van elk individu, ongeacht geslacht, geaardheid of gender(identiteit), tegemoetkomt.

Als je niet aan UHasselt zou werken, waar zou je dan zijn?
Dan zou ik mij waarschijnlijk aan de Universiteit van Namen bevinden. Dat is een nogal vrij voor de hand liggend antwoord voor mij, omdat ik op dit moment een joint PhD uitvoer aan zowel de Universiteit van Hasselt als die van Namen.

Wat wilde je worden ‘later als ik groot ben’?
Mijn toekomstplannen zijn (niet alleen als kind, maar ook als volwassene) echt mega veel veranderd in het verleden en er is eerlijk gezegd ook niet echt een rode draad in op te maken. De ene keer wou ik musicalster worden, de andere keer wou ik tandarts worden, zonder daar eigenlijk ooit een goede uitleg voor te geven. Ik ben zelfs twee weken in Handelsingenieur gestart aan het begin van mijn studiecarrière, maar ik had toen wel meteen door dat dat eigenlijk totaal niks voor mij was. Gelukkig heb ik daarna gewoon volledig mijn hart gevolgd en ben ik gaan studeren wat mij het meest interesseerde.

Wat wil je op professioneel vlak bereiken? Waar droom je van?
Ik droom er echt wel van om in academia te blijven en verder te kunnen gaan binnen de onderwijs- en vooral de onderzoekswereld. Ik heb naast Rechten ook Taal-en Letterkunde gestudeerd dus op die manier kan ik eigenlijk mijn beide passies blijven combineren. Ik zou durven zeggen dat ik de lat echt zo hoog mogelijk voor mezelf wil leggen. “Wat je wil, kan je”, zegt ons mama altijd. Toch wil ik daarbij zeker de kanttekening maken dat ik het heel belangrijk vind om mijn carrière te combineren met een gezonde work/life-balans waarbij ik nog steeds genoeg tijd kan maken voor mijn familie en vrienden.

Welk boek, film en/of concert raad je je collega’s aan?
Mijn favoriete boeken zijn die van de Franse schrijfster Fred Vargas. Het zijn eigenlijk vrij klassieke detectiveverhalen, maar toch ondergedompeld in een bepaalde symbolische wereld en dat maakt het super boeiend om te lezen. Zo heb ik voor mijn masterthesis in Taal- en Letterkunde de Bijbelse symboliek in haar boekenreeks “Les Évangélistes” geanalyseerd en dat was echt mega interessant om te doen. Qua concert raad ik er eentje aan van Sleepers’ Reign. Dat klinkt misschien niet zo bekend in de oren, maar dat is de band waarmee mijn broer in 2012 de finale (en de tweede plaats!) van Humo’s Rock Rally behaald heeft. Ik ben waarschijnlijk een beetje bevooroordeeld, maar voor mij zijn die concerten echt kippenvel, uiteraard ook omdat daar gewoon mega mooie herinneringen aan vasthangen!

Meer info over het onderzoek en onderwijs van Emilie kan je terugvinden via haar persoonlijke wie-is-wie-pagina.