Doctoranda Tessa Quina: “De wetgever onderschat de capaciteit van kinderen"

Waarom koos je deze locatie als je favoriete plek op de campus?

Ik koos voor de ingang van de rechtenfaculteit. Toen ik hier voor de eerste keer aankwam als 18-jarig studentje, was ik toch wel onder de indruk van de buitenkant van onze faculteit. Want zeg nu eerlijk: wie kan zeggen dat hij rechten heeft gestudeerd in een oude gevangenis? Je ziet hier nog goed de overblijfselen en ik heb dit toch altijd een beetje cool gevonden. Verder is het ook leuk want er zitten altijd wel studenten buiten te wachten op elkaar, zodat het een fijne ontmoetingsplek is.

Hoe zou je je onderzoek uitleggen aan een vijfjarige?

Als vijfjarige kan je natuurlijk al heel veel: lopen, spelen, knutselen, sporten,… Maar als er iets beslist moet worden over jouw leven, zullen het (meestal) je mama en papa zijn die beslissen. Zij zullen bijvoorbeeld bepalen waar je woont, naar welke school je gaat en wat de dokter allemaal mag doen als je ziek bent. Je kan in ons land pas volledig zelf over alles beslissen wanneer je 18 jaar bent. Er wordt niet zoveel rekening gehouden met het feit dat je als zestienjarige al meer weet en kan dan als tienjarige. Ik onderzoek of dit kan worden aangepast zodat kinderen meer mee kunnen bepalen wat ze zelf willen en mogen.

Hoe ver staat het met je onderzoek?

Ik ben in september 2021 begonnen aan mijn onderzoek, dus het eerste deel is zo goed als klaar. Vanaf nu kan ik me dus focussen op de tweede onderzoeksvraag, wat weer een nieuwe uitdaging is, omdat ik hier ook sociaalwetenschappelijk onderzoek voor zal voeren. Dit is iets wat ik nog niet eerder gedaan heb, dus ik vind het wel spannend maar ik kijk ernaar uit om weer iets bij te leren!

Waarom heb je dit onderzoek gekozen?

Sinds het begin van mijn studies wist ik al dat ik iets wilde doen in het personen- en familierecht. Ik heb na mijn master ook even getwijfeld om een Advanced LL.M. in internationale kinderrechten te volgen. De combinatie tussen personen- en familierecht en de internationale dimensie van het Kinderrechtenverdrag is dus voor mij een perfecte combinatie om onderzoek in te voeren. Ik ben ook altijd al heel begaan geweest met kinderen, dus het zou fijn zijn om met mijn onderzoek te kunnen bijdragen aan een versterkte positie van het kind in onze samenleving. Kinderen worden in België momenteel nog te veel gezien als “nog-niet-mensen” die moeten worden beschermd, maar volgens mij onderschatten we de capaciteiten van kinderen. Ik vond het daarom ook interessant om het kindbeeld en hun positie in onze samenleving in kaart te brengen en na te gaan of de rechten van het kind niet geschonden worden door de Belgische wetgever. Het is toch niet logisch dat een kind ineens “volwassen” is, gewoon omdat hij de leeftijd van 18 jaar heeft bereikt? Mijn doel is dan ook om tijdens mijn onderzoek te kijken op welke manier er meer rekening kan worden gehouden met de ontwikkelende vermogens van de minderjarige en hoe het evenwicht tussen bescherming en autonomie kan worden gerealiseerd in ons recht.

Als je niet aan UHasselt zou werken, waar zou je dan zijn? 

Ik zou op 1 september 2021 mijn eed hebben afgelegd als advocaat-stagiaire. Hoewel ik altijd heb gezegd dat ik nooit advocaat zou worden, trok het beroep me als laatstejaars toch aan… Een job waarbij het contact met de mensen centraal staat en waarin je echt iets voor hen kan betekenen, is voor mij heel belangrijk. Ook het pleiten komt, denk ik, wel goed bij mij. Iedereen die mij goed kent, weet dat ik een spraakwaterval ben, die haar mannetje kan staan en zeer vurig en gedreven kan zijn als het nodig is.

Wat wilde je worden ‘later als ik groot ben’?

Ik denk dat ik soms heb gezegd dat ik danseres of zangeres wilde worden, dat waren toch mijn hobby’s, maar eigenlijk weet ik het niet meer goed! Zelfs mama en papa hebben geen flauw idee wat ik ooit heb gezegd, dus ik had precies geen grootse plannen als kind.

Wat wil je op professioneel vlak bereiken? Waar droom je van?

Mijn droom is nog steeds om na mijn doctoraat in de advocatuur te starten. Ik denk echt dat het een boeiende job is waar ik mijn kennis goed kan benutten. In mijn hoofd is de eindhalte momenteel familierechter, in de hoop dat ik misschien toch voor sommige families het verschil kan maken in hun moeilijke situatie. Het is volgens mij wel een (mentaal) zware job waarin je veel miserie tegenkomt, dus vind ik het ook wel belangrijk om te kunnen ontspannen met mijn gezin, familie en vrienden. Niks zo gezellig als een wijntje of een biertje drinken op een terras (liefst in de zon) of in de zetel met de mensen die ik graag zie!

Welk boek, film en/of concert raad je je collega’s aan?

Ik kreeg onlangs van een goede vriendin een boek als cadeau en dat is toch wel één van mijn favorieten. Het is het boek Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt van Haemin Sunim. Het vervolg vind ik zelfs nog beter. Het zijn boeken met prachtige tekeningen en waardevolle inzichten. Qua concert heb ik mijn vriend in de zomer meegesleurd naar eentje van Suzan & Freek. Ik ben grote fan en draai hun muziek grijs, zowel in de auto als op mijn platenspeler. Omdat we ons zo geamuseerd hebben, gaan we volgend jaar nog naar een van hun concerten! Maar hoewel je het misschien niet direct in mij ziet, zijn we in september ook naar een optreden van Blind Channel gegaan, die Finnen van het Eurovisiesongfestival in 2021. Het was echt een Fin-tastische ervaring!

Meer info over het onderzoek en onderwijs van Tessa kan je terugvinden via haar persoonlijke wie-is-wie-pagina.