Duurzaam reisbeleid: een noodzaak volgens Green Officer Sander

Voor de jaarlijkse studiereis, in kader van onze ontwerpstudio, werden we deze keer in Stockholm, Zweden verwacht. Een zeer onverwachte maar ook enorm mooie bestemming met een heel andere soort architectuur en cultuur in het algemeen. Waar we meestal voor dit soort reizen een iets minder verre of eerder mediterrane bestemming verwachten, mochten we ons dit jaar opmaken voor het Noorden. Onze begeleiders vinden het belangrijk dat we zo vrij mogelijk zijn in onze keuzes betreffende deze reis; overnachtingen, uitstappen en dus ook transport moeten grotendeels zelf geregeld worden. Voor mij is dit fantastisch, aangezien ik soms toch andere ideeën en standpunten heb over hoe ik de reis wil aanpakken.

Ik probeer me de laatste jaren beter in te zetten voor het milieu. Zo ben ik ondertussen twee jaar vegetariër en nu ook deeltijds veganist. Op vlak van reizen opteer ik nu meestal ook voor de meest duurzame optie. In het geval van lange afstandsreizen, in dit geval Stockholm, koos ik er dus ook voor om met de trein te reizen. Wanneer ik dit tegen mensen zeg krijg ik vaak verontwaardigde blikken; vragen en opmerkingen zoals: “Ben je bang om te vliegen?” of “Het kost maar 30 euro.” of “Het vliegtuig vliegt toch, of je er nu inzit of niet.” Het is voor mij een principekwestie; er is iets mis met het vliegtransport; vluchten zijn ongelofelijk goedkoop, dit terwijl het het meest vervuilende vervoermiddel is. Mensen worden niet aangespoord om voor een (duurdere) treinreis te kiezen, er stijgen lege vliegtuigen op om vliegmaatschappijen hun landingsrechten te laten behouden. Maar hier worden al stappen in gezet; Interrail en andere instanties maken een opmars, er verschijnen campagnes over duurzaam reizen, ... Deze generatie wordt meer bewust van de consequenties van onze acties en die van de generaties voor ons.

Wanneer mijn mede-architectuurstudenten maandag voor hun drie-uur durende vlucht vertrokken zijn, zit ik al zestien uur in de trein. Wanneer je dat nummer hoort, schrik je wel even, maar de ervaring ervan is iets helemaal anders. Je rijdt door de landschappen van, in mijn geval, België, Duitsland, Denemarken en Zweden. Je ziet ongelofelijk mooie beelden. Ik viel in slaap op de grens tussen Denemarken en Zweden waar de regen en de pikzwarte lucht me de wereld buiten deze trein even heeft doen vergeten, juist voordat we de gigantische Øresundsbronbrug betraden, en werd ik wakker bij zonsopkomst in het ondergesneeuwde landschap van Zweden, nam een koffietje in de bar van de trein en bereidde verder mijn reis voor. Je ziet niet opgesloten zoals in een vliegtuig. Ik heb mijn treinreis gewoon als een andere dag aangepakt. Heb mijn schoolwerk ingehaald, wat zitten tekenen, leuke mensen ontmoet en op tijd naar bed geweest. 

Je zult mij niet horen zeggen dat vegetarisme, isolatie of ledlampen nutteloos zijn. Integendeel, dat zijn allemaal zinvolle stappen om het risico op klimaatverandering te beperken. Maar er is een ongemakkelijke waarheid die we moeten erkennen: vliegen is dodelijk voor de planeet. De groei van de luchtvaartsector doet vooruitgang in veel andere sectoren teniet.

Zelfs wanneer overheden vliegen minder aantrekkelijk maken, en alternatieven beter en goedkoper, moeten wij ons deel doen door daadwerkelijk minder vaak te vliegen, of ermee te stoppen. Nu al, niet pas als tickets duurder worden.

Stockholm 27/03 – 31/03

Treinreis 26/03 – 01/04 (Luik – Köln – Hamburg – Flensburg – Fredericia – Kopenhagen – Malmö – Stockholm)

Uren in trein: 21 uur

Sander Jamaer