Ererectoren UHasselt geëerd met unieke kunstwerken

Acryl, vetkrijt, kleurpotlood en houtskool op papier

Louis Verhaegen was tussen 1972 en 1988 de eerste rector van het Limburgs Universitair Centrum – vandaag UHasselt. Verhaegen had een academische achtergrond in de natuurwetenschappen en wordt beschouwd als een van de belangrijkste grondleggers en bezielers van de universiteit.

Het portret van de Peltse kunstenares Lisse Loos reflecteert in de eerste plaats de persoonlijkheid van Louis Verhaegen, met een knipoog naar anekdotes van zijn gezin en oud-collega's. Daarnaast omvat het elementen die de ambtstermijn van Verhaegen typeren zoals zijn passie voor natuurwetenschappen en het heen en weer dragen van twee overvolle werktassen tussen huis en universiteit.

Louis Verhaegen vocht als rector met hart en ziel voor ‘zijn’ universiteit. In zijn visie op vernieuwend onderwijs hechtte hij veel waarde aan kleine leergroepen (‘maximaal vierentwintig stoelen in een lokaal!’). Verhaegen kon jongeren inspireren en was een groot voorstander van de democratisering van het hoger onderwijs. De handen die centraal op de tekening worden afgebeeld, duiden op zijn gebarende manier van spreken en verwijzen naar zijn bekende uitspraak ‘Durf reiken naar wat je net niet raken kan’.

Ascend, 2023, Louise Mertens

Kunstenares Louise Mertens verwerkte de persoonlijkheid van Harry Martens, ‘een warme, gedreven en zachte man met een bijzonder verleden’ en de weg die hij aflegde doorheen de jaren in de universiteit van Hasselt, de herinneringen en de daar bijhorende pronkstukken in het kunstwerk Ascend.

Het kunstwerk laat verschillende elementen versmelten tot één grote collage. Er is een portret van Harry Martens, gekleed in toga. Centraal staat de raket van Kuifje, refererend naar de liefde van Harry Martens voor raketkunde, al sinds zijn kindertijd, waarmee ook zijn interesse in scheikunde en wetenschap begon. Daarnaast ook prijzen, medailles, Harry’s originele pen en andere pronkstukken die samen één worden, tot in het puntje van de raket.

“Ik wilde een collage creëren die tijdloos aanvoelt zoals een standbeeld maar tegelijk ook warm, vloeiend en een eenheid”, zegt Louise Mertens. “Een werk waarmee Harry Martens met trots kan terugblikken op zijn carrière. Hij vond het belangrijk om me alle vrijheid te geven en bleef graag op de hoogte van het proces. Iets dat ik als kunstenaar enorm apprecieer. Werken in ‘opdracht’ is niet altijd evident maar het heeft ook een zekere schoonheid. Je wordt wat uit je comfortzone geduwd en daardoor ontstaat toeval, experiment, iets nieuws. Iets waar ik toch steeds voor open sta. Ik stelde reeds tentoon in het Refugiehuis in Hasselt in 2017 (Celibataire Diva’s), met grote bewondering voor het gebouw. Ik ben blij om voor een klein stukje deel te maken van deze, mooi gerenoveerde plek met een grote geschiedenis en het verhaal van deze sterke persoonlijkheden/oud rectoren”

Visio Noctua (The vision of the owl)

Koen Vanmechelen: “De universiteit heeft een centrale rol in de maatschappij. Daar stond Luc De Schepper voor. UHasselt die diep verweven is met de gemeenschap, en die er impact op heeft, via engagement en visie. Als boegbeeld van rationaliteit en academische vrijheid. Als reservoir van diverse standpunten. Een voortrekker in onderzoek en onderwijs. Als hoeder van kennis. Als barometer en gids. Als baken van redelijkheid en inclusiviteit, een civic university.

In dit werk zit dit alles vervat. De rector, doctor in fysica, met standvastige blik op de toekomst. Zijn vastberadenheid en volharding rusten op de kennis opgebouwd door vele generaties. Kennis die niet vastligt, maar steeds verandert onder het licht van andere perspectieven. Vandaar het boek der kennis, robuust in marmer met glazen bladeren. Uit een gebroken ei piept een snavel van een uitbrekend kuiken van een uil. Een vogel die symbool is van wijsheid, kennis en nieuwsgierigheid. Maar ook van verandering en spiritualiteit. Evoluerend vogelperspectief, dat is Luc De Schepper.”